فرار از عشق

جوامع پيشرفته صنعتي در حال گذار از مرحله صنعتي به فرا صنعتي كه اصطلاحاً جامعه اطلاعاتي (Information Society) خوانده مي شود هستند . همانطوري كه انرژي عامل اصلي انتقال از مرحله كشاورزي به صنعتي بود ، اطلاعات عامل اصلي انتقال به جامعه اطلاعاتي است . بر اثر انقلاب صنعتي حجم كاري لازم براي كشاورزي به كمتر از 3% ميزان قبلي كاهش يافت و با انقلاب اطلاعاتي حجم ، نوع ، سرعت و برد فعاليتها به ويژه در جوامع پيشرفته صنعتي در كليه زمينه ها (اعم از علمي ، فرهنگي ، صنعتي ، كشاورزي و غيره) در حال تغييرات اساسي است .شبكه جهاني اينترنت كه اغاز آن به حدود 30 سال قبل باز مي گردد ، با تحولات اساسي و رشد بي نظيري كه در ظرف دهه گذشته پيدا كرده در حال حاضر به عنوان يكي از مهمترين ابزار براي انتقال به جامعه اطلاعاتي مطرح است . اينترنت يكي از اركان اصلي بزرگراه اطلاعاتي I-WAY (Information Super Highway) مي باشد كه در آن كليه شبكه هاي كامپيوتر ، تلفن ، ويدئو ، كنفرانس ، تلفن موبايل و غيره به هم متصل شده و با هم به تبادل اطلاعات خواهند پرداخت . بزرگراه اطلاعاتي (I-way)، زيربناي اصلي جامعه اطلاعاتي در قرن بيست و يكم خواهد بود . در اين نوشتار ، ابتدا مفهوم اينترنت و تاريچه رشد و تكامل آن بطور اجمالي مرور گرديده ، سپس وضعيت فعلي اين شبكه در جهان و محدوديتها و امكانات اينترنت مورد بحث قرار گرفته و نهايتا بحثي در مورد كاربرد اينترنت در تجارت (كه اصطلاحاً تجارت الكترونيك خوانده مي شود) و كاربرد آن در امور فرهنگي ارائه مي گردد . مفهوم شبكه كامپيوتري: شبكه كامپيوتري (Computer Network) عبارتست از دو يا چند كامپيوتركه از طريق خطوط تلفن ، كابل و يا به روشهاي ديگر بهم متصل هستند . متصل كردن كامپيوترها از طريق شبكه امكان تبادل اطلاعاتي ميان كامپيوترهاي متصل به شبكه و نيز استفاده مشترك از سخت افزار را براي استفاده كنندگان بوجود مي آورد .به عنوان مثال اگر در يك سازمان 10 كامپيوتر و تنها يك پرينتر و يا يك مودم براي اتصال به اينترنت وجود داشته باشد ، شبكه كامپيوتري ، امكان استفاده از پرينتر يا مودم مزبور را براي كليه كامپيوترهاي موجود بر روي شبكه بوجود مي آورد . در شبكه هاي كامپيوتري معمولا يك يا چند كامپيوتر نقش سرويس دهنده يا كارگزار (Server) را برعهده داشته و به ارائه خدمات به ساير كامپيوترهاي موجود بر روي شبكه موسوم به مشتري (Client) كه يا خود نيز به نوعي كارگزار هستند و يا آنكه توسط كاربران نهايي مورد استفاده قرار مي گيرند مي پردازند استفاده كنندگان از كامپيوتر بر روي شبكه مي توانند با هم به تبادل اطلاعات (پيغام و يا فايل) بپردازند و يا از منابع اطلاعاتي موجود بر روي شبكه مستقيما استفاده نمايند . سازمانهاي كوچكتر از شبكه هاي محلي موسوم به LAN (Local Area Network) و سازمانهاي بزرگتر از شبكه هاي گسترده موسوم به WAN (Wide Area Network) براي اتصال آنها به كامپيوترهاي فروشندگان خدمات ، مواد اوليه و قطعات ، كامپيوترهاي مشتريان و غيره استفاده مي كنند . مفهوم اينترنت: كلمه اينترنت مخفف (Interconnected Networks) و به معني شبكه هاي به هم مرتبط است . اينترنت سيستمي براي توزيع و تبادل اطلاعات (اعم از پيغام ، صدا ، تصوير ، فايل وغيره) در سطح جهان است كه بر اساس آخرين آمار موجود در حال حاضر 226 كشور به آن متصل هستند . تاريخچه اينترنت: هدف از ايجاد اينترنت كه در سال 1965 توسط وزارت آمريكا انجام شد ، در ابتدا ايجاد شبكه كامپيوتري قوي براي اتصال كامپيوترهاي حساس در مراكز نظامي كشورهاي عضو ناتو (NATO) بود تا به اين ترتيب در صورت حمله موشكي شوروي به تجهيزات كامپيوتري آنها در يك نقطه ، بدليل متمركز بودن فعاليتهاي كامپيوتري ساير كامپيوترهايي كه بر روي شبكه قرار داشتند بتوانند به كار خود ادامه دهند . فلسفه تشكيل اينترنت مبين وجود عدم تمركز شديد در ساختار اين شبكه (كه يكي از مهمترين برتريهاي اينترنت است) مي باشد . با چنين ساختاري كامپيوترهاي موجود بر روي شبكه هاي بهم متصل قادر خواهند بود حتي در صورت از كار افتادن يك يا چند شبكه كماكان به كار خود و نيز ارتباط با يكديگر (از طريق مسيرهاي ديگر بر روي شبكه) ادامه دهند . در آغاز ، پروژه اي با عنوان ARPANET از سوي وزارت دفاع آمريكا تعريف شد كه بر اساس آن تا سال 1969 ، سوپر كامپيوترهاي موجود در چهار دانشگاه مهم آمريكا (دانشگاه كاليفرنيا در لوس آنجلس - UCLA ، استانفورد- Stanford ، يوتا ndash; UTAH و دانشگاه كاليفرنيا در سانتاباربارا ndash; UCSB ) توسط يك شبكه به هم متصل شدند . تا سال 1985 تعداد مراكزي كه از طريق اينترنت به هم متصل بودند به 170 مركز علمي ، صنعتي ، دولتي و نظامي افزايش يافت . با مشخص شدن مزاياي فوق العاده اي كه از طريق شبكه كردن كامپيوترها بدست آمده بود ، بنياد علوم ملي آمريكا (NSE) در اوايل دهه هشتاد مبادرت به ايجاد شبكه اي جهت اتصال سوپر كامپيوترهاي اين مركز (با توان انتقال بالاي اطلاعات) نمود . انگيزه اصلي از اين كار اين بود كه بتوانند امكان استفاده از سوپر كامپيوترها را براي محققين در سطح آمريكا فراهم كنند زيرا به اين نتيجه رسيده بودند كه نه مي توانند محققين را به سايتهاي سوپر كامپيوتر منتقل كنند و نه مي توان در هر دانشگاه يا مركز تحقيقاتي يك سوپر كامپيوتر قرار داد . به اين ترتيب اينترنت كه با هدف نظامي ايجاد شده بود وارد مرحله دوم عمر خود يعني مرحله آكادميك گرديد و تسهيلات فوق العاده اي را براي انجام تحقيقات در اختيار مراكز علمي و تحقيقاتي قرار داد . در اوايل سال 1995 اتصال به اينترنت جزء اركان اساسي براي انجام تحقيقات علمي شده بود . ايجاد و توسعه سريع شبكه اينترنت امكان مبادلعه سريع پيامهاي الكترونيكي (E-mail) و فايلهاي كامپيوتري را براي محققين فراهم كرد بطوري كه E-mail بزودي بار اصلي ترافيك شبكه را به خود اختصاص داد . بتدريج با افزايش قابليتهاي جديد به اينترنت و توسعه مراكز متصل به اين شبكه ، اينترنت وارد مرحله سوم حيات خود يعني مرحله تجاري گرديد . در مورد اين مرحله كه مقدمه رشد و توسعه انفجاري اينترنت در جهان است ، در ادامه بيشتر بحث خواهيم كرد . وضعيت فعلي اينترنت: همزمان شدن توسعه اينترنت با ابداع و توسعه كامپيوترهاي شخصي (PC) ، تحول و توسعه شبكه هاي مخابراتي ، توسعه استفاده از ماهواره ها براي مقاصد تجاري (كه پس از انفجار فضاپيماي چلنجر و ورود قدرتمند اروپا به اين صحنه شتاب بيشتري پيدا كرد) ، ساختار غير متمركز اين شبكه و نيز زمينه كاربرد بسيار وسيع آن در كليه زمينه ها منجر به رشد انفجاري استفاده از اين شبكه گرديده است . در سال 1969 تنها چهار كامپيوتر بر روي شبكه اينترنت قرار داشت . اين رقم در حال حاضر به حدود 56 ميليون كامپيوتر HOST (كامپيوترهايي كه نقش ارائه دهنده خدمات يا Server بر روي شبكه اينترنت را ايفا مي كنند) افزايش يافته است . روند توسعه اينترنت در ظرف دهه گذشته را مي توان با روند رشد كامپيوترهاي شخصي (PC) در اوايل دهه هفتاد مقايسه كرد ، البته توسعه اينترنت بسيار سريعتر و اهميت و تأثير آن بر جوامع بمراتب بيشتر بوده است . چگونگي ارتباط كامپيوترها در اينترنت: شبكه هاي كامپيوتري بر اساس تكنولوژي موسوم به Packet Switching عمل مي نمايند كه براي اولين بار قريب چهل سال قبل توسط محققين در دانشگاه MIT معرفي گرديد . اين تكنولوژي اساسا با تكنولوژي مورد استفاده در سيستمهاي تلفني موسوم به Circuit Switching متفاوت است . در اين سيستم ، اطلاعاتي كه بايد منتقل شوند (اعم از نامه ، فايل و غيره) ابتدا به قطعات كوچكي به نام Packet تقسيم مي شوند . هر Packetمانند يك نامه معمولي حاوي اطلاعات مربوط به مبدأ و مقصد خود مي باشد . Packet ها پس از ارسال براي رسيدن به مقصد از كامپيوترها و شبكه هاي مختلفي در طول مسير عبور مي كنند و چنانچه بخشي از Packet هاي مربوط به يك پيام در مسير به هر دليلي گم شوند مجددا ارسال ميگردند تا زماني كه كامپيوتر مقصد وصول كليه Packet ها را اعلام نمايد . سپس اين Packet ها در كامپيوترمقصد مجددا سر هم شده و پيام م يا فايل مورد نظر را در اختيار گيرنده قرار مي دهند . شبكه هاي كامپيوتري با استفاده از پروتكل هاي مشخص به هم متصل مي شوند . پروتكل (Protocol) قرار داد فني از پيش تعريف شده اي است كه كامپيوترها براي صحبت كردن با يكديگر از آن استفاده مي كنند (مانند زبان كه براي مكالمه بين انسانها بكار مي رود) . در طول زمان ، پروتكل هاي متفاوتي براي اتصال شبكه هاي كامپيوتري بهم ايجاد گرديده ولي بتدريج با روشن شدن منافع زياد متصل كردن شبكه هاي كامپيوتري استانداردهايي براي اين پروتكلها تعريف و تدوين گرديد تا ايجاد ارتباط ميان تعداد بيشتري از شبكه ها را ممكن سازد . همانطوري كه وجود يك زبان استاندارد امكان ارتباط انسانهاي بيشتري را فراهم مي كند ، وجود پروتكل استاندارد نيز امكان ارتباط كامپيوترهاي بيشتر را ميسر مي سازد . براي درك بهتر از مفهوم پروتكل و نحوه عملكرد آن دو نفر را در نظر بگيريد كه مي خواهند از طريق كامپيوتر با هم تماس برقرار كرده و به مبادله خبر و فايل بپردازند . براي اينكار اين دو نفر احتياج دارند كه بر روي معناي سيگنالهاي مختلف به توافق برسند به نحوي كه هر يك از كامپيوترها در صورت دريافت سيگنال مشخصي تعبير معيني از آن بنمايد . اين يك پروتكل است كه بين دو كامپيوتر فوق ايجاد شده است . اين دو نفر مي توانند پروتكل خود را به فرد ثالثي اعلام نمايند . فرد مزبور در صورت تمايل ميتوانند با استفاده از نرم افزاري كه پروتكل بر روي آن قرار دارد به شبكه كامپيوتري دو نفره فوق متصل شود و با دو نفر قبلي به تبادل پيام و فايل بپردازد . هر چند استفاده از اين پروتكل براي شخص ثالث اجباري نيست ولي عدم استفاده از آن موجب محروم ماندن وي از امكانات شبكه كوچك فوق مشود . با استفاده از پروتكلهاي مناسب انواع كامپيوترها( PC ،Mainframe ، Supercomputer و غيره) با سيستم عاملهاي مختلف را مي توان بهم وصل كرد . مجموعه پروتكلهاي مورد استفاده در اينترنت TCP/ IP نام دارند . پروتكل TCP (Transmission Control Protocol) پيامها را به رشته اي از Packet ها در مبدأ تبديل و مجددا آنها را در مقصد سر هم سوار مي كند و پيام مورد نظر را در اختيار گيرنده قرار مي دهد . پروتكل IP (Internet Protocol) وظيفه آدرس دهي را بر عهده داشته و كامپيوترها و يا شبكه هاي كامپيوتري كه پيام براي رسيدن به مقصد بايد از آنها عبور نمايد را مشخص مي نمايد . كامپيوترهاي مبدأ و مقصد و نيز كامپيوترهاي درطول مسير مي توانن از نظر سخت افزاري و نرم افزاري كاملا با هم متفاوت بوده و از استاندارد هاي مختلفي (از فبيل Ethernet ، X25 و غيره) استفاده نمايند . هر چند امروزه كليه شبكه هاي متصل به اينترنت از مجموعه پروتكلهاي موسوم به TCP/IP براي انتقال اطلاعات استفاده مي كنند لكن براي كاربردهاي (application) گوناگون شبكه پروتكلهاي مختلفي مانند FTP ، POP ، SMTP مورد استفاده قرار مي گيرند براي شبكه هايي كه مايل به اتصال به شبكه اينترنت به منظور بهره گيري از امكانات بي شمار اين شبكه هستند استفاده از پروتكل هاي اينترنت يك الزام فني است نه يك الزام سياسي و يا اجتماعي . تعداد صفحه پروژه 54 صفحه ميباشد در قالب ورد و قايل ويرايش